"i was wasting my time trying to fall in love disappointment came to me and
Olmadık kişilerden olmadık şeyler istedim daima. Yapabilecek biri yerine, yapamayacak birinin yapmasını istedim hep. Kimisi başardı, kimisi başarısız oldu, kimisi de denemeye tenezzül bile etmedi. Tatminkar olamıyorum bu yüzden de. Birisinden, boyunu aşacak bir şey istemek ve yapacağına kendini inandırıp beklemek tamamen mazoşistliktir. Evet, ben de bir mazoşistim. Olmayan birisinden, olmayan bir şey bile istediğim oluyor ya, neyse...
Bencilim, hep de öyle kalacağım. İstisnai birkaç kişi dışında hep kendi menfaatim olan şeylerin peşinden koştum. Hep de koşacağım. Sevmeyi bile kendim için istiyorum. Beni sevsin yeter. Hep sevsin, daha fazla sevsin. Bazen de hiç sevmesin beni. İstediğim şeyler ile yaptıklarım ters yönde oluyor. Ama dengesizlik değil bana göre bu; akıl ile mantığı canlı tutuyorum. Tek bir tanesine yüklenmiyorum. Ama sizin için dengesizim ben tabii. Siz öyle bilin, zerre takmıyorum.
Büyüyorum triplerine girmedim, hayır. Her saniye gelişiyorum. Kendimi tutabilmeyi öğreniyorum. Sabır neymiş onu öğreniyorum. Kendi hayatımı izliyorum uzaktan, sessizce. Belki bir yok oluşa giden benin arkasından sessizce yas tutuyorumdur. Bu gidişle zaten yalnız öleceğim, öldüğümü de ancak 3 gün sonra binayı saran leş kokumdan anlayacaklar. Yalnız kalmaktan korkuyorum. Kimseyi de istemiyorum oysa ki...
Sahi ya, ben n'apıyorum?!
booted me and bruised and hurt me"
Tekmelerime karşılık, bana tekmelediğim kişiler için başkaları tarafından bir sürü tekme geldi hayatımda. Hayal kırıklıklarım bu tekmeler sayesinde benden uzağa gitti ve en nihayetinde de yok oldu. En azından düşene de bir tekme atmak yerine kalkmalarını bekledim ben de onların. Düşen birine tekme atmak acizliktir sadece, ve ben de aciz birine vurmayı kendime yakıştıramıyorum; hayatımda hep zorlu olanı istiyorum, uğraşmayı seviyorum.
"i was wasting my time praying for love for a love that never comes
from someone who does not exist"
Olmadık kişilerden olmadık şeyler istedim daima. Yapabilecek biri yerine, yapamayacak birinin yapmasını istedim hep. Kimisi başardı, kimisi başarısız oldu, kimisi de denemeye tenezzül bile etmedi. Tatminkar olamıyorum bu yüzden de. Birisinden, boyunu aşacak bir şey istemek ve yapacağına kendini inandırıp beklemek tamamen mazoşistliktir. Evet, ben de bir mazoşistim. Olmayan birisinden, olmayan bir şey bile istediğim oluyor ya, neyse...
"i was wasting my life always thinking about myself someone on their deathbed said
there are other sorrows too"
Bencilim, hep de öyle kalacağım. İstisnai birkaç kişi dışında hep kendi menfaatim olan şeylerin peşinden koştum. Hep de koşacağım. Sevmeyi bile kendim için istiyorum. Beni sevsin yeter. Hep sevsin, daha fazla sevsin. Bazen de hiç sevmesin beni. İstediğim şeyler ile yaptıklarım ters yönde oluyor. Ama dengesizlik değil bana göre bu; akıl ile mantığı canlı tutuyorum. Tek bir tanesine yüklenmiyorum. Ama sizin için dengesizim ben tabii. Siz öyle bilin, zerre takmıyorum.
Büyüyorum triplerine girmedim, hayır. Her saniye gelişiyorum. Kendimi tutabilmeyi öğreniyorum. Sabır neymiş onu öğreniyorum. Kendi hayatımı izliyorum uzaktan, sessizce. Belki bir yok oluşa giden benin arkasından sessizce yas tutuyorumdur. Bu gidişle zaten yalnız öleceğim, öldüğümü de ancak 3 gün sonra binayı saran leş kokumdan anlayacaklar. Yalnız kalmaktan korkuyorum. Kimseyi de istemiyorum oysa ki...
Sahi ya, ben n'apıyorum?!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder