3. ya da 4. gecem Hatay-Samandağ'da.
Biraz huzur bulmak için geldim buraya; sanirim buluyorum biraz.
Yaşam olanakları minimumda olmasına rağmen, çok fazla zorluk çekmedim; ve buna da çok şaşırıyorum.
Ranzanın üst katında uyuyorum. Çıkmak o kadar zor ki, kimi zaman salondan kalkmayip burada yatayim diyorum.
Gece arazileri... En çok huzur dolduğum zaman dilimi.
22:30 gibi vuruyoruz kendimizi karanliklarin icinde Samandağ sahiline. Dalgalar kıyı şeridini döverken el ele kol kola yürüyorum. Kaplumbağa gördüğümüz zaman ise, kumlara uzanip milyon tane yıldızın görsel şölenine bakiyoruz; arkadan da deniz korosu eşlik ediyor. Birbirimizin kucaklarinda, karınlarında yaptığımız sohbetler koyulaşırken, kaplumbağamız transa geçerek yumurtalarını kazdığı çukura kusuyor...
Akşam yemeklerinde herkes sofrada bulunmak zorunda, keza kahvaltida da. Adını duysam koşarak kaçtığım yemekleri, burada büyük bir iştah ile yemekteyim. (Annem duymasın)
2.5 saat sonra gene araziye çıkacağım. Biraz daha huzur dolmaya, kimseyi umursamamaya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder