Babam yeni arabamı alıp gelmişti eve. Kullandım arabayı memnun kaldım ve çok mutluydum. Hemen heyecanla arabama müzik cd si yapayım dedim. Boş cdlerimi ararken bazanın altında bir ayakkabı kutusu gözüme çarptı; acaba bunda mı lan dedim. Kutunun pek bir artısı yoktu, ya da albenisi. Bildiğimiz Converse kutusuydu. Ama işte his...
Açtım kutuyu ve hiç beklemediğim bir şeyle karşılaştım. Ellerimde küçükken yere oturup hayal dünyam ile konuşturduğum, dövüştürdüğüm, bir şeye sinirlenip duvara fırlattığım oyuncaklarım !
Hepsini annem-babam saklamış. Bana da söylememişler. Kaç senedir oradalar ve ben bilmiyordum... Tabi o andan itibaren yemişim arabayı dedim. Ve her bir oyuncağa bakarak onunla neler yaptığımı düşündüm. Yüzümde aptal bir sırıtma vardı. Yüreğim sıcacık olmuştu. Uzun zamandır hiç bu kadar masum olduğumu hatırlamıyorum...
Batman, Harvey The Two Face, Robin, Action-Man, Power Rangers ve daha niceleri... Hepsi ellerimdeydi, hepsi hatıralarımdaydı.
Keşke o zamana dönebilsem. Hayatım oyuncaklarımdan ibaret olsa. Ağlamaktan gözlerim şişse, ama bir anda tekrar gülebilsem, bazı şeylere akıl sır erdiremeyip, saatlerce boş boş etrafa baksam. Birileri peşimde pervane olsa.
Ben çocukluğumu istiyorum, oyuncaklarım hazır !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder