3.2.09

Bak Ben Zırdeliyim

3 gündür 24 saat boyunca 13 yıllık arkadaşım ile uğraşıyorum. Benim kardeşim yok tek çocuğum ve gerçekten benim kardeşim gibi. Annesi beni 2.oğlu olarak görür vs.

Geldi bana geçen gün ; ' çok kötüyüm abi ' dedi. Hiç düşünmeden koştum yanına , biliyordum derdini ; gene nüksetmişti. Konuştum anlattım kendi hayatımdan çarpıcı kareler sundum. Anladığını düşündüm . Mutlu olmuştum , yüzünü güldürebilmiştim.

Ertesi gün 11 gibi geldim eve , götümü sandalyeye koydum ve leptop' umu açtım. Cam tıkladı. Korktum. Bir daha tıkladı ve açtım. Gene o. Üflesem ağlayacak gibiydi , hemen çıktım dışarı. Gene konuştum ama bu sefer dinlemedi , hep bildiğini kafasında ki kurguları döktü ; ben sanki görülmez hayalettim onun için. Evine götürdüm , annesi ile konuştum. Uyuttum eve döndüm.

Bugün kalktım kahvaltımı ettim , çay/sigara keyfi yaparken annesi aradı. ' Çok kötü oldu , hastaneye götürdük ne olur gel ' dedi. Apar topar çıktım gittim evine. Daha da kötü olmuştu. Beni , annesini , kimseyi dinlemiyordu kapamıştı kendisini dünyaya. Çöküş yaşıyordu resmen.




Çok düşündüm. 3 gündür uğraşıyordum. Ben daha acısını çekmiştim daha kötüsüne şahit olmuştum. Ama hiç onun gibi bir duruma düşmemiştim.

İnsan beyni çok garip. Keza insan kalbi de öyle. Kalp derken hissiyat kısmı. Mantık ile düşünüp bu doğru derken kalp bambaşka şey söylüyor. Mantıkla hareket edemiyorsun. Çok garip.

Bir insan başka bir insan için hayatını niye feda eder ki ?
Bir insan başka bir insan hayatından çıktı diye niye ölmek ister ki ?

Hissiyat çok güçlü bir kimyasaldır. Bütün hayatı bir anda bok edebilir. Overdose yüklenir insan hep bu mereti. Sevinirken çok sevinmek , ağlarken deli gibi ağlamak. Sinirden deliye döner insan. Ben hiç sinirini az seviyede tutan bir insan evladı görmedim. Neden çünkü overdose.

Overdose bütün hissiyatta vardır. Bir şeye üzülünce en kötü şey oymuş gibi gelir. Dünya'da ki en büyük acıyı kendin çekiyorsun sanarsın. Nedeni overdose.Cinnet geçirirsin. Nedeni overdose.Overdose overdose...

Hisler kontrolü çok zor olan kimyasallardır. Kontrol edenin alnından öpücüğü eksik etmemek gerekir. Mantık her zaman başarıya ve mutluluğa götürür. Realizim rullaz...

2 yorum:

  1. sevgiliden ayrıldıktan sonra yaşanan bu çöküşü benim anlamam imkansız, zira kendimi korumaya çalışmak gibi bir zaafım var. 'bir gün biterse' korkusu ile hep, bağlanmamaya çalışıyorum. ama bir gerçek de var, bu acıyı çekebilen insanlar gerçekten birilerine bağlanıyor ve aşkın tüm nimetlerinden sonuna dek faydalanabiliyorlar: bitmeyecekmiş gibi seviyor, bir daha sevemeyecekmiş gibi acı çekiyorlar. uçlardaki duygular yaşananı daha gerçek kılıyor.

    arkadaşın en azından layığıyla yaşamış. sen de öyle yaptın. acı çektiniz, ama şanslı olduğunuzu bilin. (şu söylediklerimi arkadaşın duysa okkalı bir küfür savurur bana muhtemelen.)

    YanıtlaSil
  2. Benim şansım başıma bunların önceden gelmesi ve akıllanmam. Ya da akıllanmayacağımı görmem... =D

    YanıtlaSil