Klinikte Tek Geçen Zaman

Klinik, hastalar geliyor , aşılar yapılıyor. Ben ise izliyorum yardım ediyorum ; arada aşı yapıyorum.

Ama bazen koskoca klinikte tek başıma kalıyorum. Düşünmeden de edemiyorum acaba çok acil bir hasta gelse ne yaparım ? Evet ne yaparım?...
Adam akıllı bilgi sahibi değilim daha. Klinikte oturmuş msn ve ya feyzbukta dolanmaktayım. Aniden kapı açılır ; kucağında kan içinde bir köpek sahibi gelmiştir. Vücudumdaki adrenalin devreye girer girmez ayağa fırlarım ; ve ne oldu gibi bomboş bir soru sorarım. alacağım cevap ise bellidir ; araba çarptı. Evet bu güzel köpeğe araba çarpmıştır ; ve acilen ameliyat edilmesi gerekiyordur. Bilinçsizce elim ayağıma dolaşır. Engin Abi'yi aramak aklıma gelmiyordur , çünkü klinikte tek başıma olduğumdan sanki klinik benimmiş , sanki ben hekim olmuşum gibi ; hastaya çare aramaya düştüm.Köpeği kucağıma alıyorum bilinçsizce , ayağına , kafasına , gözüne ; saçma sapan heryerine bakıyorum. Köpeğin adının rosemary olduğunu öğreniyorum ; sahibi öyle diyor. ' ölme rosemary beni bırakma ' diye haykırıyor adam. Gaza geliyorum. Kurtarıp köpeği kahraman olmak istiyorum. Ameliyat masasına yatırıyorum köpeği ; steril eldivenleri aramaya başlıyorum.Bilmiyorum ki nerde o lanet eldivenler... Sadece asistanlık yapmıştım ameliyatlarda.Ne nerde zerre fikrim yoktu. Köpek iyice kan kaybetmeye başlamıştı. Oraya buraya çarpıyordum. Sanırım köpeğin sahibide bana küfürler yağdırıyordu ; ama duyamıyordum. Adrenalin salgısı beni öldürecekti.

Eldiveni , steril olmayı boş veriyorum.Kanayan yere baskı yapıyorum , en azından zaman kazanayım diye. Ama çok geç kalmıştım , soluması çok yavaşlamıştı.Üstüm başım kan içinde telefonuma yöneldim , Engin Abi'yi aradım. Durumu anlattım.Hemen geliyorum dedi...Ama o sırada köpeği kucağına almış hasta sahibi üzerime doğru ; burnundan solur vaziyette yürüyordu. Birşeyler diyordu, büyük ihtimal 7 sülalemi elden geçirmişti. Rosemary'nin kan içindeki bedenini üstüme doğru fırlattı. Gözlerimi kapadım ; ellerimi açtım.Tutmak için çaba göstermekten korktum ; elime gelirse diye ellerimi açmış bekledim...

Tam o sırada kliniğin kapısı açıldı ve bir ses ; ' napıyorsun olm öyle '...Gözlerimi açtım karşımda Engin Abi.Hastadan dönmüş.Ben ise ayağa kalkmış gözlerimi kapamış , ellerim açık vaziyette buldum kendimi...