30.5.09

Yazacak Neyim Var ?

Son zamanlarda blogu çok boşladım.
Yazmayı daha da boşladım.

Yaşadıklarımı bir kenara atıp, olabildiğince amaçsız yaşamaya başladım.
Sahi ben ne yaşadım ki ?

Güç, insanlığın hep sahip olmak için; uğruna çok büyük şeyler feda ettiği, semboldür. Herkes belli bir şey üzerinde, kendini güçlü göstermeye çabalar. Bazen başarılı olur, bazen olamaz. Bu o kadar da dert değil şimdi.

Güç elimizde olmasa bile, sanki elimizdeymiş gibi göstermeye bayılırız. Bu bambaşka bir güçtür başlıbaşına aslında. Düşünsenize, güçsüzsün, geberiyorsun; ama dışardan bakanlar seni güçlü görüyor. Süper lan. Burda araba arkası yazısı yazmak istiyorum : Havan Kime ?


Ben güçlüyüm. Belki hayatımda hiç olmadığım kadar, belki ilk defa hava atmıyorum kimseye. Radikal kararlarımı artık hayata geçirmenin verdiği '' Güç '' ile yaşıyorum. Burnum tekrar havada. Götümde öyle.

Kimseye güçlü olduğumu ispatlamama gerek yok.
Ama ben şimdi bu blogu girdim, ve sanırım ispatlamaya çalışıyorum.
Sahi ben hava mı yapıyorum gene ?
Sanmıyorum, çünkü gözüm artık başka yerlerde...




İyi ki bitmiş.
Bitmiş ki, ben artık kararlarımın arkasında durabiliyorum.
Radikal değişimlerimi içimden dışarıya vurabiliyorum.
Ben artık büyüyorum. ( Ulan oha, kaç yaşına geldin, kaç kere dedin bunu )

1 yorum:

  1. güçsüzlükten geberirken, dışarıdan güçlü göründüğünde, bu hiç de süper olmuyor dostum. sonra kimseden medet umamıyorsun ama, ummak da istemiyorsan, iyi tabiy.

    büyümenin, acımasız kararlılık olduğunu düşünmüyorum aslında, ama belki başka bir şeyden bahsediyorsundur diye bunu açmıyorum. her şey gönlünce olsun, finallerim bitip döndüğümde baho'ya gidelim. yetişkinlik bize göre mi bilmiyorum henüz.

    YanıtlaSil